BELLE POULE

Belle Poule została zbudowana w 1932 roku w Fécamp w Normandii na potrzeby francuskiego szkolnictwa morskiego.

Władze tamtejszej Marynarki Wojennej, w której od 1914 roku nie było żaglowca, postanowiły wrócić do praktyki pod żaglami. Wychodząc z założenia, że nowoczesność nowoczesnością, ale nic nie zastąpi tradycyjnej morskiej dobrej roboty, w 1931 roku podjęto decyzję o budowie dwóch bliźniaczych żaglowców, którym nadano tradycyjne dla francuskiej marynarki nazwy: Etoile (po polsku „gwiazda”) oraz Belle Poule („piękna kura”). Miały to być raczej niewielkie – jak na ówczesne standardy – 37,5-metrowe jednostki. W sąsiednich krajach – Niemczech, Danii, Norwegii czy choćby Polsce – do celów szkoleniowych używano znacznie większych żaglowców – trzymasztowych fregat lub barków. Francuzi poszli jednak własną drogą, nieco pod prąd panujących trendów. Postawili na sprawdzony projekt wzorowany na dwumasztowych drewnianych szkunerach bretońskich rybaków z Paimpol. Były to lekkie, szybkie i dzielne jednostki wykorzystywane do połowu dorsza na trudnych akwenach wokół Islandii.

Realizację zlecenia powierzono doświadczonej wojskowej stoczni w Fécamp. Oba bliźniacze żaglowce weszły do służby w 1932 roku – Belle Poule w lipcu, a jej młodsza siostra w listopadzie. Od tamtej pory szkolą uczniów francuskiej Akademii Marynarki Wojennej L’Ecole Naval du Lanvéoc-Poulmic. Stacjonują w Breście. Oprócz stałej 16-osobowej załogi zabierają na pokład po 25 kadetów.

Podczas drugiej wojny światowej Etoile i Belle Poule weszły w skład Sił Wolnych Francuzów, czyli tej części armii, która nie pogodziła się z kapitulacją i wypowiedziała posłuszeństwo marionetkowemu rządowi Vichy generała Petain’a. Na pamiątkę tego faktu oba szkunery wciąż mają prawo nosić flagę Wolnej Francji – z krzyżem lotaryńskim.

Obecna Belle Poule jest czwartą jednostką w historii francuskiej marynarki pod tą nazwą. Pierwsza z nich została wybudowana w latach 1765-67 w Bordeaux. 17 czerwca 1778 roku okręt stoczył zwycięski pojedynek z angielską fregatą HMS Arethusa. Podobno na wieść o tym królowa Maria Antonina kazała sobie wpleść w pofalowane na wzór morskich fal włosy miniaturę statku, co historycy mody nazwali fryzurą „à la belle poule”. Najsłynniejszą „piękną kurą” była dziewiętnastowieczna fregata, na której pokładzie w 1840 roku przywieziono z Wyspy Świętej Heleny do Francji trumnę z ciałem Napoleona Bonaparte.